ARA esasen Minneapolisli ırkçılık karşıtı dazlakların, şehirdeki ve komşu şehir St. Paul'deki nazi dazlakların varlığıyla mücadele edebilecekleri bir örgütlenme yaratma çabalarının sonucunda ortaya çıkmıştı. Siyah, Beyaz, Asyalı ve Yerli Amerikalı kökenli üyeleri olan Baldies'in çeşitli-ırklardan olan [multi-racial] dazlak tayfası, bir Nazi dazlak grubu olan White Knights'a [Beyaz Şövalyeler] karşı mücadele ediyordu; yerel punk ve dazlak mekanlarında bir kanun koymuşlardı: eğer Baldies şovlarda, şehir merkezindeki sokaklarda veya başka yerlerde tesadüfen White Knights'a rastlarlarsa, naziler önce uyarılıyordu. Eğer Baldies bir kere daha nazilere rastlarlarsa, o zaman naziler saldırıya uğramayı, veya Baldies'lerin dediği gibi "Adil Şiddet"e [Righteous Violence] maruz kalmayı bekleyebilirlerdi.
Baldies eylemleri, nazilerin İkiz Şehirlerdeki varlığını ve örgütlenme çabalarını sınırlamakta epey bir yol katetmesiyle, Baldies nazilere karşı başarılı bir hareketin, Dazlaklar dışındaki diğer çocukları da cezbedecek daha geniş bir grubun oluşturulması anlamına geleceğini fark ettiler. İşte ARA bu gruptu. Ancak, ARA'yı Baldies'in daha ötesinde bir grup haline getirme girişimleri kısıtlı bir başarı sağlayabildi, ve ARA ağırlıklı olarak dazlaklardan müteşekkil olmaya devam etti.
Baldies deneyimi sadece Minneapolis'le sınırlı kalmadı. Orta-batı genelinde nazi aktivitesi büyümekteydi, ve ırkçılık karşıtı Dazlaklar Baldies'in yapmış olduğuna benzer şekilde örgütleniyorlardı. Çok geçmeden, farklı ırkçılık karşıtı dazlak tayfaları birbirleriyle tanışmaya başladı, ve ırkçılık karşıtı dazlak tayfasının birleşik bir örgütü kurulması kararlaştırıldı. İsim olarak ARA benimsendi ve tayfaların özlü bir ağı oluşturuldu: Sendika [syndicate, birlik].
Minneapolis gibi Chicago da çeşitli-ırklardan olan bir tayfaya sahipti. Buradaki ARA dazlakları genellikle sol-kanat sempatizanlardı, ve Chicago'da Siyah kurtuluşuna/Milliyetçi fikirlere karşı ılımlı olan bazı Dazlaklarla karşılaşmak pek de sıradışı bir şey değildi. Ve karşı çıkılanlar yalnızca ırkçı ve nazi yanlısı fikirler değildi. Chicago ARA tayfası, üzerine ABD bayrakları yamalanmış ceketlerin giyilmesini yasakladı. Bu, Dazlak çevrelerinde oldukça önemli bir adımdı. Çoğu dazlak ırkçılık karşıtı olduğunu iddia ederken, büyük bir çoğunluk aynı zamanda ProAmS (Amerikan Taraftarı Dazlaklar) idi. Bütün bir dazlak tayfasının yurtsever süslemeleri reddetmesi duyulmamış bir şeydi. Public Enemy [Halk Düşmanı] gibi grupların kelimelerinden sufle alan çoğu ARA dazlağına göre, Amerika ırkçı bir karabasandı, ve Yıldızları ve Çizgileri "toprağın" sembolü olarak kabul etmeye "aldırış etmiyorlar"dı.
Yukarıda Kanada'da, ırkçılık karşıtı dazlaklar ve diğer gençlik altkültürlerindekiler de nazileri mekanlarından defetmek için birleşiyorlardı. 1990 ile 1992 arasında, Edmonton'da, Anti-Fascist League [Anti-Faşist Birlik], Aryan Nations [Ari Milletler] tarafından yetiştirilen ve yönlendirilen ırkçı bir çete olan Final Solution'a [Nihai Çözüm] karşı sokak düzeyinde bir propagandayla mücadele ediyordu. Winnipeg'de, United Against Racism [Irkçılığa Karşı İttifak] tayfası, barları ve sokakları faşist şiddetten arındırmak için kavga veriyordu. Ve 1992'de, Toronto'da neo-nazi Heritage Front'un [Kalıtım Cephesi] sergilediği benzeri tehdide karşı Anti-Racist Action [Irkçılık Karşıtı Eylem, ARA] kuruldu.
Toronto'daki ARA, anarşist ve feministlerin ilk dazlak mücadele tayfasının görevini genişletmeye çalıştıkları Minneapolis şubesinden özellikle esinlenmişti. ARA Toronto, feminist, anarşist ve First Nations [İlk Milletler] dayanışma gruplarından oldukça deneyim edinen birçok aktivisti içerisinde barındırıyordu.
1994'te, ARA Toronto, Colombus, Ohio'da toplanan birinci Orta-batı Anti-Faşist Ağ konferansına katıldı. Konferans, Orta-batı ABD genelinde yapılan Klan [beyaz-ırkçı Ku Klux Klan grubunun bir şubesi] mitinglerine karşı sürekli protestolar düzenlenmesini koordine etmek ve kalıcı hale getirmek amacıyla Colombus ARA grubu tarafından talep edilmişti --bu mitingler sıklıkla ağır silah donanımlı polis alaylarının koruma eşliğinde yapılıyordu. Konferans katılımcıları genellikle okullarında giyim kuralları ve siyasi yazını dağıtma hakkı gibi konularda mücadele etmiş olan lise öğrencileri, punklar, çocuklardan oluşuyordu. Chicago ve Minneapolis'deki ilk ARA'nın birçok kıdemli üyesi, grupları artık oldukça etkisiz olsa da toplantıya gelmişti.
Bu, hükümetin desteklediği, şirketlerin finanse ettiği bir konferans değildi. Toplantının açılış konuşmasını 1979 "Greensboro Katliamı"ndan (Kuzey Caroline Greensboro'da, Aryan Nations'la bağlantılı olan, içine fazlasıyla polis ve FBI görevlisinin sızdığı bir Klan hücresinin Klan karşıtı beş göstericiyi öldürdüğü olay) kurtulan bir kişi yaptı.
Bu özel ırkçılık karşıtı hareketin toplumsal tabanını teşkil eden altkültürler gibi, her yaştan renkli insanların önemli roller üstlenmesine karşın toplantı ağırlıklı olarak beyazdı. Kadınlar ve genç kızlar sayıca azdı, ancak ses olarak değil. Hakim siyasi eğilim anarşistti, ancak sekteryenlik-karşıtı olanlar ve küçük bir Troçkist grup da dahil olmuştu. Önemli köklü örgütlerin bazılarının, 1960'ların Demokratik Toplum Taraftarı Öğrenciler'e [Students for a Democratic Society] kadar uzanan uzun bir tarihçesi vardı.
ARA Network uzunca bir süre çılgınca büyüdü. Yıllık toplantıları yüzlerce insanı çekiyor, Kanada ve ABD genelinde yeni gruplar oluşturuluyordu. 2003'de, büyüme hamlesi sona erdi. Küreselleşme karşıtı hareket bir sonraki "yeni şey" haline geldi, ve aktivizme bulaşmak isteyen pek çok genç, bir grup kemikkafa ile uğraşmaktansa Seattle, Washington ve Quebec Şehri'ne yöneldiler. Bugün, ABD saldırganlığının dünya tarihindeki en büyük savaş karşıtı hareketi ateşlemesiyle birlikte, anti-ırkçı ve anti-faşist aktivistler dönüp bir kere daha kendimize bakmalıyız --bugün olanlarla ne kadar ilgiliyiz?>
Ancak ARA programına bağlı kalmıştır; daha yavaş ve daha sağlam bir şekilde bir şeyler yapıyoruz. Kuzey Amerika çapında birkaç düzine inançlı ve deneyimli ARA örgütleyicisi, ve uzun bir tarihe sahip birçok şube bulunmakta. ARA hala tüm Kuzey Amerika genelindeki Klan mitinglerinde ve beyaz güç şovlarında, faşistlere karşı mücadele etmeyi sürdürüyor. Bizler, kadınların kürtaj hakkını savunuyoruz, polis vahşetini protesto ediyoruz, tutuklulara yazıyor, First Nations ve göçmen hakları için harekete geçiyoruz. Her türden anti-kapitalist gösteride ve savaş karşıtı harekette temsil edildik. Çoğu yerde, ARA, aynen punk veya hiphop gibi, gençlik altkültürünün bir parçası haline geldi. Ve bizler, ARA Güney ve Orta Amerika'ya köklerini salarken, toplumsal hareketler ve mücadeleler dünyasına nasıl uyum sağlayacağımızı öğreniyoruz.
14 yıldan beridir, ARA ırkçılığa karşı kavgada doğrudan eylem fikrini popüler hale getirebilmiştir. Bu keza çeşitli baskı biçimlerinin birbirleriyle bağlantılılığı etrafında sürdürülen tartışma ve eylemlerin arenası olmuştur. EYLEdikçe BİLİNÇleniyoruz, ve bilinçliliğimiz eylemimizi besliyor. Ve bunların tümü hükümetin, çokuluslu şirketlerin, dini kurumların ve diğer otoritelerin kontrolü dışında gerçekleşiyor.
Çeviri: Anarşist
Bakış
Kaynak:
"History
of ARA".
Anarşist Bakış Ana Sayfa --->
