A Flor e a Fonte |
Vicente de Carvalho |
"Deixa-me, fonte!" Dizia A flor, tonta de terror. E a fonte, sonora e fria, Cantava, levando a flor. "Deixa-me, deixa-me, fonte! " Dizia a flor a chorar: "Eu fui nascida no monte... "N�o me leves para o mar". E a fonte, r�pida e fria, Com um sussurro zombador, Por sobre a areia corria, Corria levando a flor. "Ai, balan�os do meu galho, "Balan�os do ber�o meu; "Ai, claras gotas de orvalho "Ca�das do azul do c�u!... Chorava a flor, e gemia, Branca, branca de terror, E a fonte, sonora e fria Rolava levando a flor. "Adeus, sombra das ramadas, "Cantigas do rouxinol; "Ai, festa das madrugadas, "Do�uras do p�r do sol; "Car�cia das brisas leves "Que abrem rasg�es de luar... "Fonte, fonte, n�o me leves, "N�o me leves para o mar!... " As correntezas da vida E os restos do meu amor Resvalam numa descida Como a da fonte e da flor... |