ณ โรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง  ในกรุงเทพฯ มนต์  นักศึกษาแพทย์ปีที่ ๕  ได้รับมอบหมายให้เข้าเวรดึกที่ตึกนี้  เป็นที่ร่ำลือกันว่า  มีคนเห็น ผี  หรือวิญญาณเสมอ ๆ

          คืนนี้เป็นคืนแรกที่ มนต์ อยู่เวรดึก  เขากำลังรอลิฟท์อยู่ ขณะนั้นไม่มีใครเลย  เมื่อประตูลิฟท์เปิดออก  เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง  เขาจึงยืนรอให้ผู้หญิงคนนั้นออกมาก่อน  แต่เธอก็ไม่ออกมา  มนต์ จึงเดินเข้าไปในลิฟท์  และกดเลขชั้นที่เขาจะขึ้นไป มนต์  คิดว่า  ผู้หญิงคนนั้นคงเป็นคนไข้ที่อยากจะเดินเล่นเขาจึงไม่ถามอะไร  แล้วลิฟท์ก็หยุดก่อนจะถึงชั้นที่ มนต์  จะออก  มีผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดขาวเหมือนคนไข้เดินเข้ามาในลิฟท์   มนต์  มองเห็นด้ายสีแดงที่ข้อมือ  เขาจึงพูดขึ้นว่า  “ตอนนี้เราอยู่กันคนละภพ  คุณกลับไปอยู่ในโลกของคุณเถอะ” มนต์  พูดด้วยน้ำเสียงสั้นเล็กน้อย  แล้วปรายตามองไปทางหญิงสาวที่ยืนอยู่ในลิฟท์  วิญญาณของผู้หญิงที่ มนต์  พูดด้วยออกจากลิฟท์ไปแล้วหญิงสาวที่ยืนอยู่ก่อนจึงพูดขึ้นว่า  “คุณมองเห็นด้วยเหรอค่ะ?  แล้วรู้ได้ยังไงว่าเราอยู่กันคนละภพ”  มนต์  ตอบว่า  “ผมเห็นคุณผูกด้ายสีแดงที่ข้อมือ  ผู้มีสิทธิ์ผูกด้ายสีแดงแบบนี้ในโรงพยาบาล ก็มีแต่คนที่ตายไปแล้วเท่านั้นแหละครับ” 

          แล้วหญิงสาวผู้นั้นก็เอามือออกจากกระเป๋าเสื้อทั้งสองข้างแล้วยื่นมือมาที่มนต์  เธอพูดว่า  “แบบนี้ใช่ไหมค่ะ? …” แล้วก็หายตัวไป    มนต์ ยืนตะลึงตาค้าง  เมื่อเรียกสติกลับคืนมาได้เขารีบกดปุ่มเพื่อเปิดลิฟท์ทันที แม้ว่าเขาจะเคยเห็นคนตายไปต่อหน้าหลายต่อหลายครั้งแล้ว   เขาก็ยังรู้สึกตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขายังไม่รู่สึกว่า ในอนาคตเมื่อเขาได้เป็นแพทย์เต็มตัว  เขาจะยังกลัวผีอยู่อีกหรือไม่ ? /ผู้มาเยือนต่างภพ โดย เทอดธรรม แสงทิพย์