ผีหลอก

�..เรื่องประหลาดและน่ากลัวนี้ เกิดขึ้นกับข้าพเจ้าเอง เมื่อเกือบสิบปีมาแล้วเป็นเรื่องที่ไม่อาจอธิบายได� มันฝังใจข้าพเจ้าอย่างไม่เคยลืมเลือ�

�..ครอบครัวข้าพเจ้ามีอยู่ด้วยกั� 4 คน คุณพ่อคุณแม่ น้องเล็กอายุแค่สองขว� และข้าพเจ้าซึ่งขณะนั้นอยู่ในวั� 15 ปี นอกจากนี้ก็มีคนรับใช� ซึ่งติดสอยห้อยตามครอบครัวข้าพเจ้ามาหลายปีแล้� ครอบครัวข้าพเจ้าอาศัยอยู่บ้านเช่� ซึ่งมีขนาดค่อนข้างเล็ก คุณพ่อคุณแม่จึงปลูกบ้านหลังใหม� ระหว่างก่อสร้างซึ่งคงกินเวลาอีกสามสี่เดือน จึงจะแล้วเสร็จ เราได้มองหาบ้านเช่าอื่นที่กว้างขวางกว่าเดิ� และก็ได้พบบ้านที่มีลักษณะตามต้องกา� แม้ว่าดูจะเป็นบ้านไม้ที่ค่อนข้างเก่าและโทร� แต่ก็มีห้องหับเพียงพอให้เราอาศัยได้ไม่อึดอัด ชั้นบนมี 3 ห้องนอ� ส่วนห้องน้ำอยู่ชั้นล่างภายในบ้าน 1 ห้อง และอยู่นอกบ้านใกล้ห้องคนรับใช้อี� 1 ห้อง

�..แม้ว่าจะมีห้องนอนถึง 3 ห้อง แต่คืนแรกเรานอนรวมกันหมดในห้องใหญ่เพราะอีกสองห้องมุ้งลวดขา� ส่วนคนรับใช้นอนในห้องของเขานอกบ้าน รุ่งขึ้นขณะนั่งกินข้าวอยู่พร้อมหน้ากัน คนรับใช้ได้เข้ามาทำความสะอาดบ้าน เขาได้เอ่ยถามเราว่� ทำไมเมื่อคืนจึงต้องออกมาใช้ห้องน้ำนอกบ้า� พวกเราต่างมองหน้ากันอย่า� งงงั� เพราะเมื่อคืนนั้� เพราะเมื่อคืนนั้นเราต่างก็นอนหลับเป็นตายกันทุกคน เพราะเหน็ดเหนื่อยจากการย้ายของ และเราก็อยู่รวมกันในห้อง ไม่ได้ยินเสียงใครลุกออกไปไหน เมื่อซักถามด� คนรับใช้ก็เล่าว่� เขาได้ยินเสียงผู้หญิงไอเสียงราดน้ำ แล้วก็เสียงคนทำขันตกลงกับพื้นดังช้งเช้� พวกเราฟังแล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรนัก เพราะอาจเป็นเสียงที่ดังมาจากนอกบ้า� หรือหูอาจแว่วไ� ซึ่งคนรับใช้เองก็มิได้มีทีท่าใส่ใจกับเรื่องนี้เท่าใดเช่นกั�

�..คืนต่อมา ข้าพเจ้าและน้องเล็กย้ายลงมานอนห้องข้างล่าง ส่วนคุณพ่อคุณแม่ยังคงอยู่ห้องเดิ� ขณะข้าพเจ้าหลับสนิทก็ต้องสะดุ้งตื่� เพราะน้องเล็กเขย่าตัวปลุกแล้วบอกว่ามีคนแกล้ง ข้าพเจ้าถามว่าแกล้วอย่างไร แต่แกยังเด็กมากจึงเล่าไม่ถูก ข้าพเจ้าถามว่าเขาอยู่ตรงไห� น้องบอกว่าหายไปแล้� ข้าพเจ้าปลอบน้องให้นอน เข้าใจว่าแกคงฝันไป

�..พอเช้าขึ้น ข้าพเจ้าได้เล่าเรื่องให้คุณแม่ฟั� แทนที่คุณแม่จะเห็นเป็นเรื่องธรรมดาและปลอบใ� แต่คุณแม่กลับฟังอย่างสนใ� แล้วจึงบอกว่าแม่เองก็รู้สึกผิดปกติชอบกลยังไง � อยู่ เพราะเมื่อคืนคุณแม่ก็ฝันเช่นกั� ฝันว่ามีผู้หญิงหัวล้านท่าทางดุดั� มายืนชี้หน้าด่าไล่คุณแม่ให้ออกไปจากบ้านหลังนี้ ข้าพเจ้าฟังแล้วก็ชักรู้สึกใจคอไม่ค่อยด� ส่วนคุณพ่อมีสีหน้าเฉยและไม่ไดพูดว่าอะไ�

�..ข้าพเจ้าต้องยอมรับว่ามีความหวาดระแวง ซึ่งอาจทำให้ได้ยินเสียงประหลาด � ผิดปกติอยู่บ่อ� � เช่นครั้งหนึ่ง ขณะที่ข้าพเจ้าดูทีวีอยู่คนเดียวข้างล่า� ตอนนั้นประมา� 5 ทุ่มเห็นจะได� ทันใดก็ได้ยินเสียงชักโครกน้ำไหลซู่ ข้าพเจ้าเหลียวดูห้องน้ำก็เห็นประตูเปิดอยู่ แต่ทว่าไม่มีใครอยู่ในนั้�!?

�..แม้จะหวาดระแวง แต่ก็เพียงแค่คิดสองจิตสองใจว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นคืออะไรกันแน่ ข้าพเจ้าไม่ได้ตกใจกลัวมากนัก เพราะตนเองไม่เชื่อในเรื่องลี้ลับมหัศจรรย� หรือผีสางเทวดา จนกระทั่งเราอาศัยอยู่เกือบครบเดือน เหตุการณ์ที่ทำให้ข้าพเจ้าต้องจดจำไปจนวันตายก็เกิดขึ้� คืนนั้นข้าพเจ้ากับน้องเล็กเข้านอนประมาณสี่ทุ่ม อากาศค่อนข้างหนา� ข้าพเจ้านอนหลับไปพักใหญ่ มาสะดุ้งตื่นเพราะเสียงร้องไห้ดังอยู่ข้างหู ทีแรกข้าพเจ้าคิดว่าฝันไป แต่พอเงี่ยหูตั้งใจฟังก็รู้ว่าเป็นเสียงของน้องเล็กร้องไห้กระซิก � อยู่ข้าพเจ้าลุกขึ้นนั่� “ร้องไห้ทำไม� ข้าพเจ้ากอดน้องแล้วถามเบ� � “เค้ากลัว” น้องข้าพเจ้ากระซิบและสะอึกสะอื้น “กลัวอะไร” ข้าพเจ้าถามอีก “กลัวผู้หญิง� น้องบอกพลางเงยหน้าแล้วยกมือชี้ไปทางหน้าต่า� “มีผู้หญิงเกาะอยู่ที่หน้าต่าง”

�..ข้าพเจ้ารีบเหลียวไ� คุณพระช่วย ข้าพเจ้าใจหายวาบ ที่หน้าต่างด้านนอกมีศีรษะผู้หญิงโผล่ขึ้นมาให้เห็� เป็นศีรษะโล้� ใหญ่ขนาดเกือบเท่าลูกแตงโมโ� � ตาทั้งสองโปนขนาดเท่ากำปั้นเด็ก แต่ไม่มีจมูกและปาก ดูน่าเกลียดน่ากลัวเป็นที่สุด ข้าพเจ้าตกใจแทบสิ้นสติ หลับตาอ้าปากร้องลั่น “ผีหลอ� ช่วยด้วย�

�..เมื่อลืมตาขึ้นมาดู ข้าพเจ้าเห็นศีรษะนั้นค่อ� � ลอยขึ้นไปข้างบ� คุณพ่อคุณแม่ของข้าพเจ้ารีบลงมาจากชั้นบ� แล้วเข้ามาในห้องข้าพเจ้า แต่สิงประหลาดนั้นหายไปแล้ว เสียงร้องและเสียงโครมครามทำให้ข้างบ้านพลอยตื่น เปิดหน้าต่างออกมาดูด้ว� เมื่อคุณพ่อเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังแล้ว จึงพาเราสองคนขึ้นไปนอนกับท่านข้างบ�

�..รุ่งขึ้นคุณพ่อเล่าว่� เคยฝันเห็นผู้หญิงหัวโล้นเช่นกั� แต่ไม่กล้าเล่าให้ฟังเพราะเกรงว่าจะตกใจกลัว ทำให้คุณแม่ต่อว่าเป็นการใหญ่ที่ไม่บอกให้รู� พอตกสายคุณแม่ก็พาข้าพเจ้ากับน้องไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลที่วัด กลับมาถึงบ้านตอนบ่าย เพื่อบ้านที่พลอยตกใจตื่นได้เข้ามาถามไถ่ถึงเหตุการณ� แล้วเขาจึงเล่าว่� เมื่� 5 ปีก่อน มีผู้หญิงโรคจิตได้ปาดคอตายในห้องน้ำบ้านหลังนี้ ปกติแล้วจะมีคนเช่าอาศัยได้ไม่นานก็ย้ายหนีกันหม�

�..คุณพ่อคุณแม่ฟังแล้วนิ่งอึ้� สองวันต่อมาเราก็อพยพย้ายของไปขออาศัยอยู่บ้านญาติ และอีกไม่นานก็ย้ายเข้าไปอยู่บ้านหลังซึ่งสร้างเสร็จ แต่พวกเราไม่เคยลืมเหตุการณ์ในบ้านเช่าหลังนั้นเลย�..