ประวัติย่อประธานโฮจิมินห์(พ.ศ.๒๔๓๓ – ๒๕๑๒)
ประธานโฮจิมินห์ (ชื่อในวัยเด็ก เหงวียน ซิง กุง ชื่อในวัยเรียนคือ เหงวียน เติ้ด แก่ง ใช้ชื่อว่า เหงวียน อ๋าย ก๊วก อยู่หลายปีและใช้หลายนามแฝง หลายนามปากกา) เกิดเมื่อวันที่ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๓๓ ที่ ด.กิมเลียน จ.เหงะอาน ถึงแก่อสัญกรรมที่กรุงฮานอย เมื่อวันที่ ๒ กันยายน พ.ศ. ๒๕๑๒ เกิดและเติบโตมาในครอบครัวนักการศึกษาที่ยากจนเคร่งครัดในศีลธรรมอยู่ในเขตที่มีความรักชาติในสายเลือดและมีความมุ่งมั่นในการกู้เอกราชให้แก่ชนชาติมอบเสรีภาพ ความสุขให้แก่ประชาชน พ.ศ.๒๔๕๔ท่านออกนอกประเทศมุ่งสู้ตะวันตกคันหาลู่ทางปลดปล่อยชนชาติ |
ท่านได้เดินทางผ่านหลายประเทศ ทั้งทวีปอเชีย ทวีปยุโรป ทวีปแอฟริกา ทวีปอเมริกา พ.ศ. ๒๔๖๒ ในนามตัวแทนชาวเวียดนามผู้รักชาติในฝรั่งเศส (ใช่ชื่อว่า เหงวียน อ๋าย ก๊วก) ท่านส่งข้อเรียกร้องไปยังการประชุมแวร์ซาย เรียกร้องอิสรภาพ ประชาธิปไตย ความเสมอภาค ให้แก่ประชาชนชาวเวียดนาม |
พ.ศ. ๒๔๖๓ เหงวียน อ๋าย ก๋วก เข้าร่วมการประชุมใหญ่ตัวร์ของพรรคสัคคมฝรั่งเศสลงคะแนนสนับสนุนการเข้าร่วมสากล ๓ เข้าร่วมการก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์ฝรั่งเศส พ.ศ. ๒๔๖๔ เข้าร่วมการก่อตั้งสมาพันธ์ประเทศตะวันตกเป็นเมืองขึ้น ตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ “เลอปาเรีย” (ผู้ร่วมทุกข์) เน้นความสามัคคี ก่อตั้งและชิ้นำปลุกกระแสการต่อสู้ปลดปล่อยชนชาติตามเมืองขึ้นต่างๆ เดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๔ เหงวียน อ๋าย ก๋วก ไปกวางเจา ประเทศจีน จัดการฝึกฝนให้แก่กลุ่มเยาวชนเวียดนามรักชาติ ก่อตั้งสมาคมเยาวชนเวียดนามปฏิวัติ พ.ศ. ๒๔๗๐ ตีพิมพ์หนังสือ “คำพิพากษาลัทธิลำอาณานิคมฝรั่งเศส” พ.ศ.๒๔๖๙ ตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ “เยาวชน” พ.ศ.๒๔๗๐ ตีพิมพ์หนังสือ “เส้นทางปฏิวัติ” |
เดือนกรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๗๑ เหงวียน อ๋าย ก๋วก มาเมืองไทย (สยาม) หาลู่ทางกลับเวียดนาม ก่อตั้งและชี้นำการปลดปล่อยชนชาติ ช่วงอยู่เมืองไทยท่านเคลื่อนไหวในกระแสชาวเวียดนามโพ้นทะเลรักชาติ ที่ภาคใต้ ภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เดือนพฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๗๓ ท่านจากเมืองไทยไปจีน |
ฤดูใบไม้ผิล พ.ศ. ๒๔๗๓ ท่านก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม ออกนโยบายปฏิวัติปลดปล่อยชนชาติ เดือนเมษายน พ.ศ. ๒๔๗๑ ท่านกลับมาเมืองไทยเป็นครั้งที่ ๒ ท่านอยู่เมืองไทยไม่นาน เดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๔๗๔ ท่านถูกทางการอังกฤษจับที่ฮ่องกงโดยที่ท่านไม่มีความคิด ฤดูใบไม้ผิล พ.ศ. ๒๔๗๖ ท่านได้รับการปล่อยตัว |
สงครามอินโดจีน : สงครามเอกราชเวียดนาม วันที่ ๒ กันยายน ๒๔๘๘ แม้ว่าฝ่ายสัมพันธมิตรผู้ชนะสงครามจะตกลงกันให้จักรภพอังกฤษและทหารจีนคณะชาติเข้ายึดครองอินโดจีนเอาไว้คอยฝรั่งเศสกลับมาก็ตาม แต่ด้วยความเชื่อมั่นว่าตนมีความเข้มแข็งพอแล้ว โฮจิมินห์ในฐานะประธานพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามได้ยืนขึ้นบนเฉลียงตึกโรงละครแบบฝรั่งเศสในกรุงฮานอย เคียงข้างเขาเป็นธงสีแดงมีรูปดาวสีเหลือง ๑ ดวงตรงกลาง ประกาศอิสรภาพเวียดนามว่า |
“ทุกคนถือกำเนิดเท่าเทียมกัน มีสิทธิเท่าเทียมกันอย่างแท้จริง สิทธิเหล่านี้ได้แก่สิทธิแห่งการดำรงชีวิต มีเสรีภาพ และแสวงหาความสุข” แต่เพียงปีกว่าให้หลัง โฮก็พาพรรคพวกออกจากกรุงฮานอย และระบุชื่อข้าศึกของญวนอย่างชัดเจน-ฝรั่งเศส โฮคิดว่าเขาคงจะทำสงครามกับฝรั่งเศสเท่านั้น และไม่เคยคิดที่จะทำสงครามกับชาติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก-สหรัฐอเมริกา |
โฮจิมินห์แก่เกินไปที่จะได้เห็นบั้นปลายของสงคราม คำสั่งเสียก่อนตายของเขาระบุถึงข้าศึกผู้ยิ่งใหญ่ของเขา “การต่อสู้อย่างกล้าหาญของเราต่อสหรัฐอเมริกา ผู้รุกราน เราจะพบกับความยากลำบากและเสียสละอย่างสูง แต่เราเชื่อมั่นว่า เราจะชนะในที่สุด และนั่นเป็นความจริงอย่างแท้จริง” โฮจิมินห์คงคิดไม่ถึงว่า “เราจะชนะในที่สุด” ของเขาไม่นานอย่างที่เขาคิด เพราะเพียง ๖ ปีหลังจากเขาถึงแก่กรรม สหรัฐอเมริกาโดยประธานาธิบดีกล่าวเองว่า-สหรัฐอเมริกาสูญเสียเวียดนามแล้ว |
การต่อสู้เพื่ออิสรภาพ |