 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
ΙΝ&ΔΟΥΙΣΜΟΣ
Οι Ινδουιστικές γραφές, περισσότερο από όλα τα πνευματικά γραπτά, περιέχουν τις πιο παλιές και πιο άφθονες άμεσες αναφορές στην κάνναβη σαν ένα θείο μέσο. Όπως είπαμε παραπάνω, οι Βέδες αναφέρουν ότι το μπανγκ είναι το μέσον με το οποίο ο άνθρωπος επικοινωνεί με τον θεό Σίβα και λυτρώνεται από την αμαρτία. Οι ινδικές γραφές αφηγούνται ένα μύθο για το πώς συνδέθηκε το φυτό της κάνναβης με τον Σίβα. Μετά από μια φιλονικία με την οικογένεια του, ο Σίβα περιπλανιέται στα χωράφια για να μείνει μόνος. Ταλαιπωρημένος από τον καυτό ήλιο, βρίσκει σκιά κάτω από ένα ψηλό φυτό κάνναβης και μετά κόβει και τρώει μερικά φύλλα του. Αυτό τον αναζωογονεί τόσο πολύ ώστε το υιοθετεί σαν το αγαπημένο του φαγητό, κι έτσι γίνεται γνωστός με το όνομα «Ο Κύριος του Μπανγκ». Όπως αναφέρει J.M Cambell σε ένα παράρτημα στην Indian Hemp Drugs Commission Report of 1893-1894, (Αναφορά της Ινδικής Επιτροπής για τα φάρμακα από κάνναβη 1893-4), «όποιος πίνει μπανγκ πίνει τον Σίβα. Η ψυχή στην οποία βρίσκει κατοικία το πνεύμα του μπανγκ γλιστρά σε έναν ωκεανό ύπαρξης απελευθερωμένο από τον εξαντλητικό κύκλο της τυφλής ύλης». Και συνεχίζει, «Για τον Ινδουιστή, το φυτό της κάνναβης είναι ιερό. Μέσα στο φύλλο του μπανγκ ζει ένας φύλακας... Αν συναντήσεις κάποιον που μεταφέρει μπανγκ είναι σίγουρος οιωνός επιτυχίας. Αν δεις σε όνειρο τα φύλλα, το φυτό ή το νερό του μπανγκ είναι τύχη. Φέρνει τη θεά του πλούτου σε αυτόν που ονειρεύεται... μια έντονη επιθυμία για μπανγκ προλέγει ευτυχία». Το Ινδουιστικό κείμενο του δέκατου έβδομου αιώνα Rajvallabha συμφωνεί ότι η κατανάλωση αυτής της τροφής των θεών παράγει ζωτική ενέργεια, αυξάνει τις νοητικές ικανότητες και φέρνει χαρά στον Σίβα.Στους αρχαίους χρόνους η προετοιμασία της ρητίνης της κάνναβης ήταν μυστικό των Βραχμάνων ιερέων, οι οποίοι και περιόριζαν τη δημόσια χρήση επιτρέποντας τη μόνο περιστασιακά και σε περιορισμένες ποσότητες σαν προσφορά σε θρησκευτικές γιορτές όπως αυτές προς τιμή της Κάλι, του Ντούρτζα-Πούτζα και του Βιτζάγια Ντάσμι. Ανάμεσα στα μυριάδες επίθετα που του αποδίδονται, ο Σίβα είναι γνωστός και σαν Κύριος του Μπανγκ, και στη διάρκεια του Σιβράμ (της νύχτας του Σίβα) αναπαραστάσεις του ιερού Φαλλού του Σίβα περιχύνονται όλη τη νύχτα με καυτές βουτυρωμένες διακοσμήσεις από μπανγκ. Την τελευταία μέρα της γιορτής του Ντούρτζα-Πούτζα, ρίχνουν τα είδωλα στο νερό, και οι εορτάζοντες ανταλλάσσουν επισκέψεις με φίλους και συγγενείς. Οι οικοδεσπότες προσφέρουν στους επισκέπτες μια κούπα μπανγκ και ένα πιάτο με γλυκά ματζούν.
Από ιστορικής πλευράς, το μπανγκ συνδέθηκε με την Κάλι, θηλυκή πλευρά του Σίβα, στις μεσαιωνικές Ταντρικές σεξουαλικές ιεροτελεστίες. Ο Cambell αναφέρει ότι οι λάτρεις του Βισνού -μία από τις τρεις θεότητες της Ινδουιστικής τριάδας, στην οποία ανήκει και ο Σίβα, και βασικό πρόσωπο του Βεδικού μύθου για την προέλευση της κάνναβης- συχνά κάνουν προσφορές μπανγκ. Οι Σικ, Ινδουιστικό παρακλάδι που εμφανίστηκε το 1500 και αντιτίθεται στο σύστημα της κάστας και στη μαγική ειδωλολατρία, έχουν επίσης παράδοση κατανάλωσης μπανγκ. Ο Ernest Abel γράφει ότι οι Σικ έπιναν υποχρεωτικά μπανγκ κατά τη διάρκεια της γιορτής Ντασαχέρα για να τιμήσουν το θεμελιωτή της θρησκείας.
Αν και πολλοί Ινδουιστές πνευματικοί αρχηγοί, ιδιαίτερα εκείνοι που έχουν πολλούς οπαδούς στη Δύση, έχουν αποκηρύξει την κάνναβη, η χρήση της συνεχίζεται ανάμεσα σε πολλούς Ινδούς Ινδουιστές με τρεις μορφές: το ποτό μπανγκ που παρασκευάζεται από ξεραμένα φύλα, τις κολλώδεις, πολύ δυνατές ανθοκορφές που λέγονται γκάντζα, και τη ρητίνη του φυτού που λέγετ&##945;ι χαρά ή χασίς. Στο βιβλίο High Times Encyclopedia of Recreational Drug Use (Εγκυκλ/δεια Ψυχαγωγικής Χρήσης Ναρκωτικών), ο Michael Aldrich γράφει, «Οι πιο πολλοί περιπλανώμενοι ασκητές της Ινδίας χρησιμοποιούν συνεχώς την κάνναβη, πίνουν μπολ με μπανγκ για να γιορτάσουν ευνοϊκές γιορτές και καπνίζουν πλατιές πίπες με γκάντζα στις τελετές αποτέφρωσης κατά μήκος του ποταμού Γάγγη». Εκπληρώνοντας μια πνευματική λειτουργία που περιγράφεται στις Βέδες, οι ασκητές -οι σάντου, όπως ονομάζονται-ακτινοβολούν πνευματική ενέργεια καθώς περπατούν ανά τη χώρα, τρέφοντας τη συνειδητότητα της Ινδίας και του πλανήτη, και πιστεύουν ότι η χρήση του μπανγκ τους προσφέρει πνευματική δύναμη, τους φέρνει πιο κοντά στη φώτιση, και τιμά τον Σίβα, ο οποίος λέγεται ότι είναι συνεχώς μεθυσμένος από κάνναβη.
Οι σάντου είναι άστεγοι κατ' επιλογή. Ζουν στο δάσος ή σε σπηλιές, ή περπατούν συνεχώς ζώντας με ελεημοσύνες. Τα μαλλιά τους είναι μακριά, άλουστα και τραχιά, το δέρμα τους είναι γεμάτο σκόνη ή στάχτες, και φοράνε λίγα μόνο κουρέλια ή τίποτε απολύτως. Οι σάντου ζουν ασκητική ζωή, εφαρμόζουν την αγαμία και κάνουν μακρές νηστείες χωρίς τροφή και χωρίς νερό. Λένε ότι το μπανγκ τους βοηθά να επικεντρώνουν τη σκέψη τους στο θείο και να υπομένουν τις ταλαιπωρίες. Είναι γνωστό ότι το ιερό βότανο έχει βοηθήσει τον πληθυσμό της χώρας να επιβιώσει σε περιόδους πείνας.
Η κάνναβη επίσης εκπληρώνει και άλλους πνευματικούς ρόλους για τους λαϊκούς. Στις θρησκευτικές γιορτές -ιδιαίτερα αυτές που είναι αφιερωμένες στον Σίβα- και στους γάμους, βοηθά τους Ινδουιστές όλων των τάξεων να γιορτάσουν και να τιμήσουν την περίσταση. Ο J.M. Campbell περιγράφει την κοινή πρακτική των μαθητών, των γιόγκι και όσων ασκούν θρησκευτικά καθήκοντα να κάνουν χρήση της κάνναβης πριν την τέλεση των Μυστηρίων. Δεν συνηγορούν όλα τα θρησκευτικά δόγματα στη χρήση του μπανγκ -ή και οποιασδήποτε άλλης ουσίας που δημιουργεί τροποποιημένες συνειδησιακές καταστάσεις- αλλά και καμία δεν καταδικάζει την κάνναβη εφ' όσον δε χρησιμοποιείται επιπόλαια, χωρίς θρησκευτικό σκοπό