ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΡΑΣΤΑ

Το κίνημα των Ράστα, που ιδρύθηκε στη δεκαετία του 1930 με έδρα την Τζαμάικα, είναι το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα χρήσης της κάνναβης για ιερούς σκοπούς. Κυρίως πνευματικό αλλά κάτι περισσότερο από θρησκεία, το κίνημα των Ράστα επίσης λειτουργεί σαν κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική φιλοσοφία για τους οπαδούς του, και το κάπνισμα της βρίσκεται στο επίκεντρο. Οι Ράστα -οι πιστοί του κινήματος- ισχυρίζονται ότι η κάνναβη είναι η «θεραπεία του έθνους» και το «φυτό της σοφίας», βρίσκοντας στοιχεία για να δικαιολογήσουν την άποψη τους στη Βίβλο, όπως κάνουν άλλωστε και οι Αιγύπτιοι και οι Αιθίοπες Κόπτες. Πιστεύουν ότι το τελετουργικό κάπνισμα της κάνναβης καθαρίζει το σώμα και το νου, προετοιμάζοντας το χρήστη για διαλογισμό, προσευχή, σοφία, και γνώση, και για να έρθει σε αρμονία με τους άλλους σαν κοινότητα, κάτι που έχει ουσιαστική σημασία για τους Ράστα.

Ο Ρασταφαριανισμός, ο οποίος εξυμνεί την Αφρικανική κληρονομιά των Τζαμαϊκανών, έχει τις ρίζες του στο βαθύτατο ενδιαφέρον των Ράστα για την Αιθιοπία, το επίκεντρο μιας θρησκευτικής κουλτούρας που συνδεόταν με την κάνναβη, και αντιπροσωπεύεται από την Αιθιοπική Κοπτική παράδοση. Η διδασκαλία του Μarcυs Garvey, ο οποίος κατέστησε την Αιθιοπία σύμβολο της ελευθερίας, της κυριαρχίας, και της αφρικανικής πνευματικότητας, άνοιξε το δρόμο για τον Ρασταφαριανισμό. Πράγματι, οι Ράστας πιστεύουν ότι ο τελευταίος Αιθίοπας αυτοκράτορας Χαϊλέ Σελασιέ ήταν η ενσάρκωση του Θεού, εκπληρώνοντας την προφητεία του Garvey ότι η στέψη ενός μαύρου βασιλιά στην Αφρική θα έδειχνε τον Λυτρωτή.

Αλλά οι δεσμοί του Ρασταφαριανισμού με την Αιθιοπία και την πνευματι­κότητα της γκάντζα μπορεί να είναι ακόμα πιο βαθιοί. Μερικοί Τζαμαϊκανοί Κόπτες γέροντες ισχυρίζονται ότι τα πιστεύω τους πρώτα ταξίδεψαν στην Τζαμάικα όταν οι προγονοί τους μεταφέρθηκαν εκεί σαν σκλάβοι στη δεκαετία του 1800. Και ούτε μπορούμε να εξαιρέσουμε την επίδραση των Ινδουιστών μέσω των μετοίκων εργατών από την Ινδία. Όταν οι μαύροι σκλάβοι απέκτησαν την ελευθερία τους στην Βρετανική Καραϊβική στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, τους αντικατέστησαν εργάτες από την Ινδία. Εκεί βρήκαν την κάνναβη να αναπτύσσεται σε άγρια κατάσταση, αποτέλεσμα ενός βιομηχανικού προγράμματος κάνναβης που είχαν αρχίσει οι Βρετανοί το 1800 και το είχαν εγκαταλείψει. Ανάμεσα στις πολλές λέξεις που οι Ράστας χρησιμοποιούσαν για την κάνναβη -βότανο, <iley, I-Shence, Kaya, lambsbread κλπ.- βρίσκουμε και δύο ονόματα που ακούγονται καθαρά ινδικά: γκάντζα και Κάλι.