ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ

ΚΙ;ΝΕΖΙΚΟΣ ΤΑΟΙΣΜΟΣ

Ο ιστορικός Joseph Needham αποδίδει την ίδρυση του Mount Shao, του πρώτου κύριου κέντρου ταοϊστικής πρακτικής (περίπου το 350 μ.Χ.), εν μέρει στη χρήση κάνναβης από τον σοφό Yang Hsi. Κάτω από την επίδραση του βοτάνου, ο Yang Hsi είδε σε μια σειρά οραμάτων την λαίδη Wei, τους αδελφούς Mao, και άλλα μέλη του πανθέου, που του έδωσαν μια σειρά ιερών κειμένων. Δυστυχώς για τους ιστορικούς της κάνναβης, οι αρχαίοι Ταοϊστές έγραψαν για την ιερή χρήση της κάνναβης από άλλους αλλά όχι από τους ίδιους. Ο T'ao Hung-Ching, ο επιφανέστερος Ταοϊστής μάγος του πέμπτου αιώνα έγραψε στο βιβλίο του Ming-i pieh-lu, ότι «οι μάγοι λένε» πως αν οι σπόροι της κάνναβης καταναλωθούν μαζί με γκίνσενγκ δίνουν στον άνθρωπο την ικανότητα να βλέπει μελλοντικά γεγονότα. Άλλα Ταοϊστικά κείμενα τεκμηριώνουν τη χρήση της κάνναβης από τους μάγους και τους αλχη­μιστές. Για παράδειγμα, η Ταοϊ'στική συλλογή του έκτου αιώνα Wu Shang Pi> Yao (Τα Βασικά των Απαράμιλλων Βιβλίων) δηλώνει ότι οι αλχημιστές πρόσθεταν κάνναβη στο λιβάνι τους.

Αυτά τα κείμενα, μαζί με άλλες πηγές που έχουν διασωθεί, δείχνουν ότι οι Κινέζοι σαμάν έκαναν ευρεία χρήση της κάνναβης για πνευματικούς σκοπούς

αυτή την περίοδο. Μια μετέπειτα έκδοση του κινεζικού ιατρικού συγγράμμα­τος Pen Ts'ao, που έχει αποδοθεί στον αυτοκράτορα Shen Nung, αναφέρει ότι αν κανείς παίρνει κάνναβη για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να επικοινωνήσει με τα πνεύματα. Προσθέτοντας ένα επιπλέον στοιχείο σε αυτή τη συνταγή, ο γιατρός του έβδομου αιώνα Meng Shen γράφει ότι πρέπει κανείς να τρώει σπόρο κάνναβης για τουλάχιστον τρεις μήνες για να δει πνεύματα με αυτόν τον τρόπο.

Υπάρχουν επίσης στοιχεία που δείχνουν την ύπαρξη κάποιας επικοινωνίας ανάμεσα στον Ταοϊσμό και ορισμένες γνωστές μυστικιστικές παραδόσεις της Περσίας και της Ινδίας που χρησιμοποιούν κάνναβη. Αυτά οδήγησαν ίσως μερικούς μελετητές στην υπόθεση ότι το κλασικό Ταοϊστικό κείμενο Το Μυστικό του Χρυσού Άνθους περιέχει πολλές αναφορές στην κάνναβη. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τις παρακάτω συμβουλές για το λιβάνι: «Αν υπάρχει χρόνος το πρωί, μπορεί κανείς να καθίσει όσο καίει το λιβάνι, αυτό είναι το καλύτερο. Το απόγευμα, υπεισέρχονται τα ανθρώπινα και γι1 αυτό είναι πολύ εύκολο να περιπέσει κανείς σε νωθρότητα».

Hosted by www.Geocities.ws

1