If Music Could Talk IV - Joe Strummer Tribute Night
The fourh annual tribute party @ Alchemestes 9 March 2006 - Athens Greece
Πέμπτη 9 Μαρτίου 2006 στο bar Αλχημιστής το ετήσιο tribute party στον Joe Strummer.
DJs: Jimmy Strummer, BroodingSideOfMadness, Γιώργος Γκίνης
Αλχημιστής
Χριστοκοπίδου και Καραισκάκη, Ψυρρή Αθήνα
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Κείμενα από το φυλλάδιο του πάρτυ:
Τη νύχτα που πέθανε ο Τζο (Jimmy Strummer)
Αυτός ο βλάκας πρέπει να ήταν. Αυτός ο εγωπαθής εξυπνάκιας πρέπει να ήταν που, για να μου αποδείξει τις μουσικές του γνώσεις, με πήρε τηλέφωνο το επόμενο πρωινό και όλο καμάρι μου το ξεφούρνισε: «Ε, ξέρεις τί έγινε χτες, ε;». Οι κοινωνικές μας συναναστροφές εκείνη την ημέρα δεν διήρκεσαν πολύ. Διακόπηκαν πολύ απότομα μάλιστα. Γιατί ανάμεσα σε γέλια και χαχανητά, ο εν λόγω γραφικός τύπος μου είχε πάνω-κάτω ανακοινώσει ότι ο Τζόε Στράμερ πέθανε το προηγούμενο βράδυ μέσα στον ύπνο του. Ανακοπή καρδιάς, λέει. Όπως όλα τα σημαντικά πράγματα, έτσι κι αυτό μου πήρε κάποιο χρόνο μέχρι να το συνειδητοποιήσω. Συνέχισα να δουλεύω για αρκετές ώρες, έχοντας αυτή την πληροφορία μέσα στο μυαλό μου.
Είχε πια βραδιάσει όταν γύρισα σπίτι. Μια παγωμένη νύχτα του Δεκέμβρη. Παραμονή Χριστουγέννων και όλοι έμοιαζαν πολύ χαρούμενοι:
«Ευτυχισμένο το 2003!»
Ο πρώτος αριθμός που σχημάτισα, ήταν ενός από τους ανθρώπους που πήγαμε μαζί στη συναυλία στο «Σπόρτινγκ». Μεγαλύτερος αυτός, είχε δει και τους Clash στο Καλλιμάρμαρο. Λίγα λόγια και σωστά. Ούτε χαχανητά, ούτε όμως και δακρύβρεχτα «ροκ» μελό. Μολονότι κλείσαμε το τηλέφωνο κουμπωμένοι, είχα πάρει λίγο κουράγιο. Έβαλα ένα ποτό κι ένα δίσκο στο πικάπ. Τουλάχιστον, δεν ήμουν μόνος... Αλήθεια;
Η συνέχεια ήταν πιο αποκαρδιωτική. Τηλέφωνο μετά το τηλέφωνο, ο ένας μετά τον άλλον, όλοι έδειχναν παγερή αδιαφορία για το θάνατο του Τζο. Μάταια προσπαθούσα να τους εξηγήσω γιατί αυτό ήταν διαφορετικό. Γιατί αυτός που είχε πεθάνει δεν ήταν ακόμη ένας απαστράπτων ροκ αστέρας με δυο κάντιλακ στο γκαράζ και ένα εργοστάσιο κοκαΐνης στο σαλόνι του. Δεν ήταν άλλος ένας επιφανής κύριος τίποτα που θα κάλυπτε με την απουσία του το απαραίτητο πολιτιστικό δίλεπτο στο τέλος του δελτίου ειδήσεων. Τίποτα. Κανένα ενδιαφέρον. Ναι, ίσως ήμουν μόνος τελικά.
Μετά μπήκα στο ίντερνετ. Να δω τί έγραψαν σχετικά όλοι αυτοί οι αγγλόφωνοι διαδικτυακοί ρουφιάνοι, άλλοι απλοί πράκτορες, άλλοι απλά έμποροι του ροκ. Μπλα, μπλα... Μπλα. Συλλυπητήρια στη Λουσίντα, μια μεγάλη απώλεια και τα λοιπά. Κι αυτό εδώ; Τί είναι αυτό; Φόρουμ; Με τί θέμα;
Δεν ήμουν μόνος: Τουλάχιστον δυο με τρεις χιλιάδες άνθρωποι κοινωνούσαν τη θλίψη τους για την απώλεια του Τζο. Έστελναν μηνύματα ελπίδας και αγάπης ανακατεμένα με στίχους και τίτλους. "Stop writing things on screen."
Είπα να κατέβω μια βόλτα στην πόλη. Gangsterville. Περιφέρομαι με λίγο δραματικό ύφος στους δρόμους και καταλήγω στις γραμμές του τρένου. Οι περισσότερες λάμπες έχουν χαλάσει και μια ελαφριά μυρωδιά πετρελαίου καλύπτει τις σάπιες ράγες. Κάθομαι σε ένα σκαλοπάτι. Ψυχή. Ψυχή; Για στάσου! Ποιός είναι αυτός που βλέπω απέναντι από τις γραμμές; Ποιά είναι αυτή η σκυφτή φιγούρα με το περφέκτο, την κόκκινη μπλούζα και το τσιγάρο που κρέμεται στα χείλη; Δεν βλέπω καλά. Χάνεται στο σκοτάδι. Πού πήγε; Νάτος! Φαίνεται πάλι. Καθαρά αυτή τη φορά. Πλησιάζει και προσπερνάει τις γραμμές. Βρίσκεται σχεδόν απέναντι μου. Μας χωρίζουν μόνο οι ράγες. Τί κάνει; Μου χαμογελάει. Σηκώνει το χέρι του και με χαιρετά. Δεν χάθηκε τίποτα. Τώρα αρχίζει. Ακούγεται το τρένο. Η αμαξοστοιχία περνάει βιαστικά και τον μασκάρει. Υπάρχει ελπίδα; Ίσως... Τίποτα δεν τελειώνει αν δεν το αφήσεις.
"Revolution Rock, I am in a state of shock."
Old News Flash (BroodingSideOfMadness)
Εκείνη τη μαύρη Δευτέρα που έμαθα τα νέα ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου. Τη προηγούμενη ο Joe ήταν νεκρός. Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2002. Θα προσπαθήσω να αναφέρω όλα τα γεγονότα όπως τα έζησα εκείνη την εβδομάδα. Πηγές φυσικά ήταν το Satch's forums, τα sites των αγγλικών εφημερίδων, portals, και e-mails με άλλους οπαδούς σε όλο τον κόσμο.
H πρώτη είδηση, από τα forum και newsgroups μιλούσε για καρδιακή προσβολή στις 5 το πρωί στον ύπνο του. Την έχει στείλει η Ταμι από το strummernews.com. Το πρώτο site, μετά από λίγες ώρες, το οποίο αναφέρει τα δυσάρεστα είναι το bbc.co.uk, επαναλαμβάνοντας δειλά τα παραπάνω. Τις επόμενες ώρες «ξυπνάνε» και τα υπόλοιπα sites. Η κοινότητα είναι συγκλονισμένη. Το forum δέχεται πολλά posts από νέα μέλη. Το επίσημο site, strummersite.com καταρρέει την επόμενη μέρα. Το strummernews.com αλλάζει την αρχική του σελίδα και μπορείς πια να στείλεις το μήνυμα σου για το Joe. Στις επόμενες μέρες συγκέντρωσε πάνω από 20.000 χιλιάδες σκέψεις από ανθρώπους που αγάπησαν τους Clash.
Έχουν αρχίσει να μιλάνε πολλοί από τη δεύτερη κιόλας ημέρα, να μιλάνε και να λένε μαλακίες όπως ο Bono των U2. Δηλώσε μάλιστα ότι οι Clash έγραψαν το βιβλίο των κανόνων για τους U2. Ίσως, πόσες φορές όμως το διάβασαν οι U2; Από τους πρώτους που έκαναν δηλώσεις ήταν και ο Billy Bragg. Είναι γνωστή η αγάπη του Billy για τους Clash.
Τη τρίτη μέρα αν θυμάμαι καλά υπήρξαν και οι επίσημες ανακοινώσεις από την εταιρία και τον manager. Η οικογένεια μέσω της Τάμι παρακαλεί να σεβαστούμε τις στιγμές. Η κηδεία θα είναι κλειστή. Παρακαλεί επίσης να δοθούν όσα χρήματα προορίζονταν για στεφάνια στο ίδρυμα Mandela. Εκείνες τις ημέρες είχε ανακοινωθεί η συνεργασία του Joe με τον Bono για ένα τραγούδι του οποίο τα έσοδα θα πήγαιναν στο παραπάνω ίδρυμα. Το τραγούδι θα διαρρεύσει το 2005 με φωνητικά Mick Jones.
Την τέταρτη μέρα γίνεται και η νεκροψία από την οποία επιβεβαιώνεται και η αιτία θανάτου, καρδιακή προσβολή. Οι πληροφορίες τις οποίες έχουμε πια είναι ότι ο Joe πέθανε στο σπίτι του στο Sommerset. Γυρνώντας από τη πρωινή βόλτα με το σκύλο του, άφησε τη τελευταία του πνοή στα χέρια της γυναίκας του Luce στη κουζίνα του σπιτιού τους. Ήδη το νέο έχει διαδοθεί. Όλα τα sites πια το αναφέρουν. Παγκόσμια κατακραυγή από οπαδούς για μερικα sites (βλέπε CNN) όπου πλαγίως αναφέρουν ότι "...τελικά ο θάνατος δεν οφείλεται σε χρήση ναρκωτικών...". Κάτι που κανείς δε το σκέφτηκε - από τη πρώτη στιγμή.
Τη Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου το βράδυ γίνεται το πρώτο memorial service στη Νέα Υόρκη , έξω από το Niagara. Έχει οργανωθεί από αμερικάνους οπαδούς. Και άλλες προτάσεις θα γίνουν τις επόμενες μέρες σε άλλες χώρες δε ξέρω κατά πόσο παραγματοποιήθηκαν. Στις 30 Δεκεμβρίου και ώρα 1 το μεσημέρι, έγινε η νεκροπομπή και η αποτέφρωση το Joe. Στο φέρετρο υπάρχουν δύο μηνύματα "Question Authority" και "Vinyl Rules". Η πομπή ξεκίνησε από το Ladbroke Grove , πέρασε μπροστά απο τη θρυλική pub Elgin και κατέληξε στη Harrow Road. Στη κεφαλή της πομπής βρίσκεται ένα πυροσβεστικό όχημα και ομάδα από πλήρως εξοπλισμένους πυροσβέστες. Λίγες εβδομάδες πριν ο Joe είχε παίξει για δεύτερη φορά (πρώτη το 1984) προς υποστήριξη του Fire Brigade Union, στην ιστορική πια συναυλία στο Acton μαζί με τον Mick, μαζί στη σκηνή για πρώτη και τελευταία φορά μετά από 19 χρόνια...
ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΜΜΕΡ (Γιώργος Γκίνης)
Το φως για την γιορτή σου
μας τόδωσε
η καθαρή λαμπάδα της ψυχής σου
γιατί το μνημόσυνο σου είναι γιορτή
αυτό που στα ελληνικά λέμε πάρτυ
μνημόσυνο για τον Στράμμερ
είναι πάρτυ για τον Στράμμερ
οι μηδενιστές σήμερα κατέχουν τους θρόνους
η επανάσταση
υπακούοντας στον μηδενισμό
στράφηκε ενάντια στις αρχές της
να γιατί
ο Στράμμερ
είναι εγγόνι του Ρήγα Φεραίου
παιδί του Μπολιβάρ
Υποψιάζεται ο Στράμμερ
έναν άλλο τρόπο
αγγίζει την αδελφοσύνη
στο χέρι του Ντοστογιέφσκυ
και την κάνει ζωή, βίωμα
μουσική
φανερώνει την δύναμη
της αγάπης του
αρνιέται την αδικία
κι έτσι
η επανάσταση είναι ίδια η ζωή
να γιατί
ο Στράμμερ είναι ένας άγιος
τώρα που είναι νεκρός
το φως του έχει γίνει πιο δυνατό
όπως και τότε στην αρχή
έτσι και τώρα
όλες οι φυλές μπορούν να έρθουν
και πάλι κοντά
να ζήσουν μαζί
χωρίς να σταματήσουν να είναι
αυτό που είναι
οι πάνκηδες και οι ροκάδες
οι νεορομαντικοί και οι σκινάδες
οι μοϊκανοί, οι ροκαμπιλάδες
οι σκάδες, οι μετά-πανκάδες
και όλοι οι άλλοι
και οι ανάμεσα
και οι φλώροι κια οι λαΙκοί
οι όμορφοι, οι άσχημοι και οι κακοί
και οι νεώτερες φυλές
μέχρι κι αυτές που υπηρετούν τον θάνατο
ακόμη κι αυτές
το αδιέξοδο να τελείωνει εδώ
ο μηδενισμός και ο κυνισμός
να πάρουν τέλος
μετά θάνατον ο Στράμμερ
μας φέρνει κοντά
να μας συνδέσει
με δεσμούς αγάπης
ας συναντηθούμε
ας γιορτάσουμε
ας θυμηθούμε
το φως για την γιορτή σου
μας τόδωσε
η καθαρή λαμπάδα της ψυχής σου
γιατί το μνημόσυνο σου είναι γιορτή
αυτό που στα ελληνικά λέμε πάρτυ
μνημόσυνο για τον Στράμμερ
είναι
πάρτυ
για τον
Στράμμερ