Dr.Sinan Doğantürk
Kadın Hastalıkları ve Doğum
Ankara
GENETİK VE GENİTAL
KANSER
Dr. Ali HABERAL
Kanser genetik bir hastalıktır.
Karsinogenez sadece fenotipik düzeyde değil
genetik düzeydede çok basamaklı bir olaydır.
Etyopatogenez
İnitiation
Promotion
Progression
Malignitenin
biyolojik temeli
Bazal membran invazyonu
Stromal invazyon
Yeni vasküler ağ gelişimi
Kan ve lenf damarı infiltrasyonu
Yeni bölgede büyüme
Kanser; hücre proliferasyonunun fizyolojik
kontrolunun bozulması sonucu ortaya çıkar.
Başlıca onkogenler ve tümör süpresör genlerin
mutasyonu sebebiyle olur.
Onkogenler
Tümör süpresör genler
DNA tamir genleri
(Mutator genler )
Onkogenler
Büyüme faktörleri ( GF )
Platelet Derived Growth Factor (PDGF),Transforming
Growth Factor Alfa (TGF-a),Epidermal Growth Factor(EGF),Fibroblast Growth
Factor(FGF)
Büyüme faktör reseptörleri ( GFR )
fms,kit,Her-2/neu
Sinyal iletici proteinler
abl,src,ras,gap,NF1
Nükleer regülatuar proteinler
myc,myb,jun,fos
Siklinler
Siklin bağımlı kinazlar
Tümör
süpresör genler
RBI
p53
BRCA1
BRCA2
PTEN
BRCA1
17.kromozom ( 17q12-21 )
Erken başlangıçlı herediter meme kanserlerinin %
45’i ve HBOC sendromlu olguların % 80’ninden sorumlu
Kromozom 17q21’de yaklaşık 100 kb’lık genomik DNA
üstünde dağılmış 5592 nukleotidi kodlayan 22 eksondan oluşur.
1863 aminoasid ihtiva eder.
Yaklaşık % 60’ı tek eksonda (ekson 21 )
lokalizedir.
BRCA1
130’dan fazla mutasyonu vardır.
185del AG ve 5382insC en sık görülen iki
mutasyondur.
185del AG mutasyonu özellikle Ashkenazi Jews kadınlarda görülür.
BRCA2
13.kromozom (13q12-13 )
Yaklaşık 70 kb’lık genomik DNA üstünde dağılmış
10254 nukleotidli 26 eksondan oluşur.
3418 aminoasit ihtiva eder.
Ekson 11; 5000 ve ekson 10; 1000 nukleotidten
oluşur.Her iki ekson molekülün % 60’ını teşkil eder.
Erken başlangıçlı meme kanserli olguların % 8’inde
6174delT mutasyonu görülür.
p53
17p kromozomu içinde ve 11 eksondan oluşur.
20 kb ağırlığındadır.
Hücre siklusu regülasyonunu sağlar.
Genom koruyucusu olarak bilinir.
PTEN
10q23 kromozomu üzerindedir.
Beyin, prostat, meme ve tiroid tümörlerinde
somatik mutasyonu görülmüştür
Endometriyal kanserlerde görülme sıklığı %34-55 arasındadır.
Endometriyal hiperplazi vakalarının ise %20 sinde gözlemlenmiştir.
ras
Harvey ras ( H – ras ) ;11p15.5
Kirsten ras ( K – ras )
;12p
Neuroblastom ras ( N – ras ) ;1p13
Ağırlığı 21 kDa
GTPase aktivitesine etki eder.
Ras mutasyonları kodon 12,13,61’de oluşur.
Mutasyonlar endometrial karsinomların %
10-46’sında, over karsinomlarının % 15’inde görülmüştür.
erbB-2
erbB-2 onkoprotein,HER-2 neu onkoprotein
Proto-onkogen
17.kromozom ( 17q11.2 – q12 )
185kD glikoprotein
EGFR
Tirozin kinaz aktivitesi
Early
open reading frames in human papillomavirus
DNA virusu
7800 nükleotitden oluşur.
Early open reading frames (ORF’s) genomun ilk 4200
nükleotitinden ; ( E1,E2,E3,E4,E5,E6,E7 )
Late ORF’s genomun sonraki yarısında ( L1,L2 )
Genital
kanserlere spesifik protoonkogen ve tümör süpresör gen anormallikleri
Over kanseri
Her-2/neu amplifikasyonu ve over ekspresyonu
c-myc amplifikasyonu ve over ekspresyonu
p53 mutasyonu
erbB delesyonu
c-fms over ekspresyonu
ras over ekspresyonu
Genital
kanserlere spesifik protoonkogen ve tümör süpresör gen anormallikleri
Servikal kanser
erbB over ekspresyonu
c-myc amplifikasyonu ve over ekspresyonu
H-ras nokta mutasyonu
p53 mutasyonu
Genital
kanserlere spesifik protoonkogen ve tümör süpresör gen anormallikleri
Endometrial kanser
c-myc amplifikasyonu ve over ekspresyonu
p53 mutasyonu
Her-2/neu amplifikasyonu ve over ekspresyonu
c-fms over ekspresyonu
erbB amplifikasyonu
Genital
Kanserlerde Yaygın Görülen Kromozom Anomali Bölgeleri
Endometrial Kanser
1p;3p; 8q; 10p;10q;13q;17p;18q.
Epitelial Over Kanseri
1p; 1q ;3q ; 4q ; 5q ; 6p ; 6q ; 7q ; 8q ; 9p ;10q
; 11p ;13q ;17p ;17q ; 18q ; 19p ; 20p ; 20q ; 22q ; Xp ; Xq.
Servikal Kanser
3p ; 3q ;
6p ; 11q ; 18q.
(Cancer: Principles and practise of Oncology, 6th
ed. 2001,
chapter 36).
Herediter
Over Kanseri
Tüm epitelyal over karsinomlarının % 5 – 10’u
herediter kökenlidir.
Genetik mutasyonlar somatik olarak hedef dokuda oluşabilir
veya germline yoluyla geçebilir.
Over karsinomlarının çoğu genetik olarak
sporadiktir.
Kritik genlerdeki klonal seleksiyon ve somatik
mutasyonlardan gelişir.
Herediter
Over Kanser Tipleri
Meme ve over kanseri sendromu ( HBOC )
Over kanserinin herediter nonpolipozis kolorektal
kanser sendromunu tanımlayacak şekilde kolorektal ve endometrial kanserle
birlikte olması ( HNPCC ),Lynch syndrome II
HBOC’inde
moleküler genetik
BRCA1
BRCA2
Mismatch repair genes
Mismatch
repair genes ( MMR )
kMSH2 ( kromozom 2p )
hMLH1 ( kromozom 3p )
hPMS1 ( kromozom 2q )
hPMS2 ( kromozom 7q )
Herediter
kanserde ana prensipler
Kanserin erken yaşta başlaması ( 15 – 20 yıl )
Bilateralite ( Meme veya over gibi organlarda birlikte görülmesi )
Multipl primer kanser ( HBOC gibi )
Otozomal dominant kalıtım
HBOC’de özellikler
Erken yaşta
görülür. ( Ortalama görülme yaşı 47 )
Nulliparite
Histopatolojik olarak seröz adenokarsinomalarda
daha sıktır.
BRCA1 mutasyon taşıyıcılarda risk yüksektir.
BRCA1
Mutasyonu
OCa’nın yaşlara göre görülme sıklığı:
<40
Yaş %0.5
40-49
Yaş %4
> 50 Yaş %52
70
Yaş %82
(Kerlikowske K,Obstet Gynecol,1992)
Over
Kanserinde Risk Faktörleri
Over
Kanser Gelişiminde Yaşam Boyu Risk Faktörleri
Herediter
ve Sporadik Over Kanserlerinin Klinik ve Patolojik Özelliklerinin
Karşılaştırılması
Jeff Boyd et al
Memorial SloanKettering Cancer Center,NewYork
JAMA,283:2260-2265; May,2000.
Herediter ve sporadik over kanserlerinin klinik ve
patolojik özelliklerinin karşılaştırılması sonucunda:
Herediter kanserlerin 40 yaş öncesinde nadiren, 60 yaş sonrasında ise yaygın olarak tesbit
edildiği,
BRCA-1 ve BRCA-2 ilişikli herediter kanser
vakalarında teşhis yaşı ortalaması
anlamlı olarak düşük bulunmuştur.
BRCA-1
(54 yaş) ve BRCA-2 (62 yaş) için p<0.04.
İncelenen kanser vakalarında yaşam süresi ileri
evre herediter tipte non-herediter
vakalara kıyasla daha uzun bulunmuştur.
Epitelyal
Over Kanserinde p53 Ekspresyonu ve
Prognosuna Etkisi
S.Sinan Özalp, O.Tarık Yalçın, Sare Kabukçuoğlu,T.
Haluk Mınsın
Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, ESKİŞEHİR.
11.th International Meeting of Gynaecological
Oncology ESGO, Budapest,HUNGARY.
8-12 May, 1999
26 epitelyal over kanserinde p53 ekspresyonunun
prognosa etkisinin araştırılması sonucunda:
12 vakada (%46) p53 pozitifliği tespit edildiği,
P53’ün ileri evre ve kötü diferansiye tümörlerde
varlığının anlamlı bulunduğu
(p<0.05)
bildirilmiştir.
Epitelyal
over tümörlerinde bcl-2,nm 23 ve c-erbB2 ekspresyonunun araştırılması
Sermin Özkal,Turhan Uslu,Oktay Erten
Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi. İZMİR
VII.Ulusal Jinekolojik Onkoloji Kongresi.
23 – 27 Eylül 2000
102 epitelyal over tümöründe proto-onkogen bcl-2
ve c-erbB2 ile metastaz baskılayıcı gen nm 23 ekspresyonunun
immünohistokimyasal yöntemle araştırılması sonucunda:
nm 23 ve c-erbB2’nin borderline ve malign
tümörlerde daha fazla eksprese edildiği
bcl-2 ekspresyonunun ise malignite gelişimi ile
ters korelasyon gösterdiği
bildirilmiştir.
Endometrium
kanserlerinde bcl-2,nm 23 ve E-Cadherin ekspresyonlarının diğer histopatoljik
parametrelerle ilişkisi
Sermin Özkal,Turhan Uslu,Oktay Erten.
Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi.İZMİR
VII.Uusal Jinekolojik Onkoloji Kongresi.
23 – 27 Eylül
71 endometrial kanser olgusunda
immünohistokimyasal yöntemle nm 23,bcl-2 ve e-cadherin ekspresyonunun araştırılması
sonucunda:
bcl-2 ve e- cadherin’in erken evre ve iyi
diferansiye tümörlerde daha fazla eksprese edildiği,
nm 23 ekspresyonunun ise anlamlı bulunmadığı
bildirilmiştir
Endometriyal
Kanserde Prognostik İndikatör olarak
p53 ekspresyonu
John P. Geisler et al
Gynecologic Oncology;74:468-471,1999.
p53 ekspresyonu non endometrioid
adenokarsinomalarda daha sık görülür.
İnsana özgü malignansilerde mutant p53’ün çok yaygın bir genetik defekt
olduğu bulunmuştur.
Tümör rekürrensi ve p53 mutasyonu arasında direk
korrelasyon bulunmuştur:
Artmış
p53 mutasyonu tümör rekürrens şansını arttırmaktadır.
Preinvaziv
servikal lezyonlarda aktifleşmiş K-ras ve c-erbB-2 onkogenleri
ile ”yüksek-risk” ve “düşük-risk” HPV tipleri arasındaki ilişki
Carlos D. Golijow
Mutation Research; 469:127-134;2000.
Değişik displazi gradelerindeki K-ras ve c-erbB-2
mutasyonlarının ve düşük risk (HPV-6): veya yüksek risk (HPV-16 ve 18) HPV
tipleri ile enfeksiyonlarının arasındaki ilişkinin servikal doku örneklerinde
çalışılması sonucunda:
K-ras
codon 12 mutasyon sıklığı yüksek risk (HPV-16 ve 18) HPV ile enfekte
numunelerde anlamlı bulunmuştur.
C-erbB-2 oncogen amplifikasyonu düşük risk (HPV-6)
HPV enfeksiyonu ile ilişkili bulunmuştur.
K-ras mutasyonu ile hastalığın prognosu arasında
bir ilişki bulunamamıştır.
c-erbB-2 aktivasyonu ile CIN 1arasında ilişki olduğu saptanmıştır.
Profilaktik
Ooferektominin Avantajları
Toplum sağlığı açısından over kanserinin
insidansını ve hastalığa bağlı
mortalite ve morbiditeyi azaltabilir.
Rezidü over sendromu oluşumunu engeller.
Mutant BRCA taşıyıcılarında ortalama yaşam
süresini 13.2 yıla kadar uzatabilir. Ancak, over kanser görülme riski olan
olguların %40’ında bu süre ortalama iki yıldır.
Operasyonun hastaya maliyeti düşüktür.
Profilaktik
Ooferektominin Dezavantajları
Operasyon hastanın sadece ortalama yaşam süresini
uzatır.
Mutant BRCA taşıyıcısı olan hastalarda meme, kolon
ve pankreas gibi diğer kanserler için yüksek risk vardır.
Operasyonu takiben embriyolojik olarak aynı
orijinden gelişen peritoneal seröz papiller karsinoma (PSPC) görülebilir:
Üç
PSPC hastasından birinin altı ay önce profilaktik ooferektomi geçirdiği tesbit
edilmiştir.
Gilda
Radner Over Kanser Tarama Programı’nda olan 1261 kişiden 8‘inde PSPC teşhis
edilmiş olup, bu vakaların 7sinin profilaktik ooferektomi geçirdiği
belirlenmiştir.
HBOC
Aile Öyküsünde PO Yaşı
Fertilitesini tamamlayan >35 yaş.
(Morrow
CP,1996; Piver MS, 1998)
>40 yaş
(Kerlikowske
K, 1998)
Sadece BRCA1 (+) olgularda büyük 40 yaş.
(Rosen
B, 1998)
Profilaktik
Ooferektomi için
Karar Verilmelidir
Gen
tedavisinde prensipler
Genetik materyelin hedef hücreye transferi
Fonksiyon kaybının yeniden düzenlenmesi
Yeni fonksiyonun başlatılması
Over
kanseri gen tedavisinde vektör stratejisi
Rekombinant retrovirus
Rekombinant adenovirus
Nonviral liposom
Gen
tedavisinde tedavi yöntemleri
Moleküler kemoterapi
Mutasyon kompansasyon
İmmünopotensiasyon
Multidrug resistans
Moleküler Kemoterapi
Mutation
compensation-antisense
and
ribozyme
Mutation
compensation-dominant negative mutation
Mutation
compensation-single chain antibody (sFv)
Immunopotentiation
Gen
Tedavi Protokolleri
Ana sayfaya dönmek için www.geocities.com/sinandoganturk/kadindogum1.html
Dr.Sinan Doğantürk
17/06/2001
Ankara
Ψ