ย้อนถึงอดีตที่มีการใช้งานพีซีคอมพิวเตอร์ในยุคแรก ซึ่งเป็นการใช้งานในลักษณะผู้ใช้คนเดียว Stand alone โดยยังไม่มีการเชื่อมโยงเป็นเครือข่าย พนักงานแต่ละคนจะทำงานบนเครื่องคอมพิวเตอร์ของตนเมื่อคนใดคนหนึ่งมีความต้องการข้อมมูลจากส่วนงานอื่นมาใช้ จะต้องเดินไปคักลอกข้อมูลจากส่วนงานนั้นโดยตรง ตัวอย่างเช่น เรณุกาเป็นพนักงานงานแผนกบัญชี ต้องการข้อมูลพนักงานมาใช้เพื่อการประมวลผลบัญชีเงินเดือน เรณุกาซึ่งทำงานยุชั้น3จึงต้องเดินเท้าด้วยตนเองเพื่อไปยังแผนกบุคคากรที่อยู่ชั้น5เพื่อขอคัดลอกสำเนาข้อมูลพนักงานลงในแผ่นดิสก์ และนำดิสก์มาใช้งานบนเครื่องของตนต่อไปกระบวนการทำงานดังกล่าวเราเรียกว่า Sneakernet

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เรณุกาได้นำข้อมมูลพนักงานมาใช้อยู่ อาจเกิดปัญหาเรื่องข้อมูลที่คัดลอกมานั้นไม่ทันสมัยสียแล้วก็เป็นได้เนื่องจากแผนกบุคลากรได้มีการปรับปรุงข้อมูลบางส่วนเข้าไปซึ่งถือเป็นปัญหาหนึ่งที่สามารถเกิดขึ้นได้เสมอสำหรับในยุคที่ยังไม่มีเครือข่ายใช้งาน ดังนั้นนักออกแบบเครือข่ายจึงพยายามศึกษาวิจัยหลักการทำงานของเทคโนโลยีเครือข่ายเพื่อนำมาใช้งานกับพีซีคอมพิวเตอร์จนกระทั่งปี คศ 1973บริษัทซีร็อกซ์ (Xerox)ได้ตอบโจทย์นี้ได้ด้วยการการนำเทคโนโลยีเครือข่ายมาใช้กับเครื่องซีพีในยุคแรกๆที่เรียกว่า อีเทอร์เน็ต Ethernet ซึ่งเป็นเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานการเชื่อมต่อแบบบัส Bus Topology แต่อย่างไรก็ตาม อีเทอร์เน็ตตั้งเดิมที่เชื่อมต่อด้วยสายโคแอกเซียลยุคนั้นมีควงามเร็วแค่เพียง3เมกะบิตต่อนาทีเท่านั้น