In't kort...

Vroeg vertrokken hier in Zaventem en tegen een uur of tien in Alicante geland. We rijden eerst met onze huurauto in de gietende regen naar de stad Alicante zelf. In deze grote stad zijn verschillende grote shoppingscentra en je vindt er zaken die je in Dénia niet vind, bvb. een aantal Belgische bieren. Zonder dat er iets in het zicht ligt, wordt er de tweede dag in onze auto deskundig en snel ingebroken, resultaat : papieren, visa en spullen zoals gsm kwijt. Het Spaanse politiewezen loopt traag en stroef. Laat dit een les zijn voor iedereen : je hebt best heb een fotokopie van heel je papierwinkel bij. Dat gaat een pak sneller. Niet getreurd, kwijt is kwijt en de vakantie gaat verder (achteraf blijkt dat er niks met onze VISA is afgehaald, ne meevaller) en eraan denken levert niks op.

Het weer in deze periode is zacht. In het begin dus veel regen, daarna beter en van alle dagen hebben we er vijftal gehad met temperaturen tegen de vijventwintig graden en slechts een drietal zwaar bewolkte. Het is tenslotte winter !!

Kris en Brenda werken tijdens de week. Hun uren beginnen van 's ochtends, er is een siesta op de middag van ongeveer half twee tot vier en dan terug aan het werk tot ongeveer acht uur 's avonds. Omdat het toch voor hun toch ook een beetje vakantie is als wij er zijn, proberen we ook een deel van hun dagdagelijkse sleur voor ons te nemen en zodoende zorgen Kris en ik om beurten voor het avondeten en de bijhorende inkopen. We moeten tenslotte allemaal eten en zo verloopt het vlotter. Volgens de dames ontstaat er een competitie "om ter lekkerste eten klaarmaken", zij varen er goed mee. Na het eten ofwel een filmke zien, RISK-en of gewoon wat in de zetel hangen en foto's kijken. Of naar The Missing.
Heel wat uren zijn er ook in het opnieuw installeren van de computer gekropen, hét communicatie-
middel bij uitstek. Meer uren en kopzorgen dan oorspronkelijk gedacht, maar tegen het eind van onze vakantie was het doel bereikt : een werkende lichtbak.

De week-ends zijn er voor ons gevieren. Tegen de middag zijn we iedere keer op pad. Een heel mooie wandeling is die in de Val De Laguar, in het binnenland. Hier geraak je enkel met de auto.
De wandeling naar de top van de Montgo mag natuurlijk niet ontbreken. Deze keer doorgegaan tot aan het grote kruis, dat toch een half uur verder ligt dan de eerste paal op de top. Iedere keer weer dat prachtige zicht op Dénia aan de ene kant en het binnenland aan de andere. Het kruis kun je zelfs zien staan vanuit de haven.

Er rest nog voldoende voor de volgende keer(-en) : het kasteel in Dénia en zeker de bergen richting binnenland. Er zijn uitstekende wandel- en klimroutes aanwezig. Met de mtb zijn er ook genoeg weggeskes om te verkennen en amuseren. Maar dat is voor de volgende keer...  

Dagboekversie ? Klik hier.