Damian Wilson - INTERVIEWS

[Start Page] [Concert Reviews] [Biographie] [Nieuws] [Bands] [Album Reviews]

[Recordings] [fotos] [Links] [Les Miserables] [Concert Review Archive]

[Album Review Archive] [damianwilson.com] [Message Board]

INTERVIEWS

ARJEN LUCASSEN

U heeft Damian om medewerking gevraagd voor uw laatste twee projecten. Wanneer hoorde u voor het eerst over Damian?

“Ik hoorde Landmarq voor de eerste keer in een platenzaak en vond bepaalde delen wel goed klinken. Maar hij overtuigde me echt met het nummer ‘Homegrown’ op een progressive sampler.” Zag u hem live voor u besloot hem te vragen voor uw projecten?

“Ja. Voor ik het hem vroeg, zag ik hem live met Threshold, en na hem gezien en gehoord te hebben, was ik voor 100% overtuigd.”

Wat was zijn reactie op uw vraag?

“Hij voelde zich net na de show heel misselijk, omdat hij zich echt helemaal gegeven had op het podium, maar ik schudde hem toch de hand en vroeg hem meteen of hij geïnteresseerd was. Ik denk niet dat hij mijn muziek al kende, maar hij had er wel al over gehoord. Ik werd aan hem voorgesteld door zijn Duitse platenmaatschappij, dus hij gaf me zijn adres.”

Wat trok u zo aan in zijn stem waardoor u hem voor de albums wilde?

“Eerst deed de klank van zijn stem me een beetje denken aan mijn favoriete zanger, Robert Plant. Toen ik hem de longen uit zijn lijf hoorde schreeuwen tijdens de hele show en hem een mooie ballade hoorde zingen aan het einde, wist ik dat ik die stem zocht voor mijn project. Zijn stem is zo krachtig en raakt nooit vermoeid. Er zit veel gevoel in zijn optreden en hij hoeft zijn stem niet te vervormen zoals veel hedendaagse zangers doen.”

Zal u hem vragen om ook in de toekomst nog aan albums mee te werken?

“Ik denk dat Damian een deel geworden is van Ayreon. Zijn dramatische stem past perfect bij mijn muziekstijl en ik weet dat hij van mijn muziek houdt. Met andere woorden: de perfecte combinatie. Hij is ook één van de favoriete Ayreon – zangers van mijn fans. Dus het antwoord is ja. Ik hoop maar dat hij niet om opslag vraagt na al deze lofbetuigingen…”

Rick Wakeman

Hoe leerde u Damian kennen? Ontmoette u hem eerst of hebt u hem ontmoet dankzij uw zoons Adam en Oliver?

“Dankzij Adam toen hij in Geronimo Road speelde.”

Waarom koos u Damian om op het concert in Glastonbury te zingen?

“Ik heb jaren met een zangeres gewerkt, Chrissie Hammond, maar zij is nu onder contract bij de Andrew Lloyd Webber Organisation voor ‘Cats’ dus ze kan niet meer met mij samenwerken. Ik belde Adam en vroeg hem om raad, en hij stelde Damian voor. Ik wist dat Damian een fantastische versie deed van “Starship Trooper”, dus ik wist meteen genoeg! Er staan nog andere tournees voor de deur: Zuid – Amerika, Europa en volgend jaar Japan, dus dit is een mooie kans om een nieuwe groep samen te stellen. Glastonbury is een goede gelegenheid om elkaar beter te leren kennen. We moeten er maar veertig minuten spelen, maar op tournee in Zuid – Amerika zullen we spelen in sets van twee uur.”

Zag u Damian in “Les Misérables” en was u verrast om deze andere kant van Damian te zien?

“Nee, ik heb hem niet gezien, en ik was niet verrast dat hij ‘Les Mis’ deed. Iemand met een goede en opmerkelijke stem moet wel gek zijn om maar op één paard te wedden.”

Ik weet dat u al aan veel albums van andere artiesten heeft meegewerkt. Heeft u daarvan bepaalde favorieten?

“David Bowie – Hunky Dory, Cat Stevens – Tea for the Tilerman, Elton John – Madman across the Water en Black Sabbath – Sabbath Bloody Sabbath.”

___________________________________

Interview met Damian Wilson door Martin Hudson dat verscheen in “Wondrous Stories”, nummer 103.

Van het theater en “Les Misérables” naar de studio en “Disciple”… Martin Hudson werpt een blik op het volgende stadium in het verhaal van Damian Wilson.

De laatste jaren leidt de vroegere Treshold – en Landmarq – zanger een heel ander leven dan dat van zanger van een rockgroep. Zijn rol in de tourneeversie van de klassieke musical “Les Misérables” werd onthaald op mooie kritieken in “Wondrous Stories” en toen de show vorig jaar zijn tenten opsloeg in de Sheffield Arena waren wij daar om het verhaal te doen. Sinds dan heeft de show al vele andere provinciesteden aangedaan, en Damian is niet langer meer de understudy voor de hoofdrol van Jean Valjean, maar de hoofdrolspeler zelf. De mensen die hem kennen weten heel goed dat dit meer dan verdiend is; als er gestemd werd voor de CRS Male Vocalist of the Year, was hij er telkens wel ergens bij.

Hij heeft veel bereikt dankzij “Les Misérables”, en hij is er geweldig trots op.

“Ja ik heb alles bereikt wat ik wil, maar toch had ik de show graag in het West End gedaan. Niet dat ik er nog een jaar mee wou doorgaan, hoor, er zijn veel te veel andere dingen die ik nog wil doen. Twee jaar ‘Les Mis’ is genoeg voor nu, maar wie weet wat de toekomst brengt. Het was fantastisch om te doen, ik genoot van elke seconde. Ik was de show helemaal niet beu, ik vind hem nog altijd prachtig en ik luister er nog vaak naar.”

Nu heeft hij de show verlaten en hij richt op dit moment al zijn aandacht op zijn soloalbum “Disciple” dat we binnenkort mogen verwachten.

Zijn vertrek bij “Les Misérables” leidde hem wederom naar een ander avontuur, toen hij eindelijk de tijd had om een nummer van John Lennon op te nemen. Echter niet met een band, maar met het Sheffield Youth Orchestra. Hij deed dit op 7 juli in Londens beroemde Abbey Road Studio, en de opname werd uitgezonden door de BBC voor regio Yorkshire. Tijdens de opname werd hij bijgestaan door de wondermooie stem van zangeres Alex Sharpe, die hij lang bewonderde in “Les Misérables”. Ik sprak met hem voor hij het nummer opnam.

“Ja, we gaan dit nummer van Lennon in Abbey Road opnemen. Het is een nummer dat ik altijd al wou doen. Terwijl ik aan het soloalbum werkte, besliste ik dat dit een cover was die ik wilde doen, omdat ik het nummer associeer met mijn kinderen. Mijn broer maakte er een versie van voor zijn huwelijk. Ik luisterde er vroeger altijd naar omdat mijn broer het zong, en het veel emoties in me losmaakte. Het originele nummer werd na Lennons dood als demo uitgebracht op het “Milk and Honey” album, en het is een klassieker. Ik wilde er gewoon een heel goede versie van maken voor het soloalbum,” legt Damian uit.

Het nummer in kwestie heet “Grow Old With Me”. Het is een deel van de kern van het album “Disciple” en niet zomaar een bonus track.

“Ik probeerde de toestemming voor een vergunning voor het leid te krijgen en probeerde alles om het op het album te krijgen. Ik had er hoegenaamd geen geluk mee. Uiteindelijk slaagde een bevriend advocaat erin toestemming voor me te krijgen, dus het komt op het album.”

Damian zal in dit nummer worden begeleid door het Sheffield Youth Orchestra. Tricia Lillyman, de hospita bij wie Damian logeerde ten tijde van “Les Misérables”, juichte deze samenwerking toe.

“Het hele gebeuren is eigenlijk daar begonnen. Ik logeerde bij haar in Sheffield. Ze is een geweldige vrouw, een beetje excentriek, iemand van de cast logeerde onlangs nog bij haar. Ze belde me en vroeg me of ik even wilde praten met iemand die bij haar was. Het was een vrouw. We praatten en ik vertelde haar over de vergunning die ik voor het nummer had gekregen. Alles begon toen zij me vertelde dat ze me aan een orkest kon helpen. Dat gebeurde dus en de BBC hoorde ervan en toonde interesse. Zij had de BBC gebeld om hen te vertellen over het nummer, ze is werkelijk ongelofelijk. Ik ging naar Sheffield en maakte een afspraak voor een sessie in Abbey Road. Ik ben er niet zeker van hoeveel leden het orkest telt, maar het zouden er best zeventig kunnen zijn, en ze hebben een fantastische dirigent, Chris Grayford.”

Toen ik met hem praatte, wist Damian nog niet wie de muzikanten in de band voor het nieuwe album zouden zijn.

“Ik denk dat het weer de gewoonlijke mengeling zal worden, het meeste ervan wordt hier thuis opgenomen.”

Dit deed me denken aan een kleine anekdote. Bij de opname van Damians laatste soloalbum, “Cosmas”, werden de strijkers opgenomen in de keuken van één van zijn vrienden – en ze klinken geweldig. Damian lachte toen ik het ter sprake bracht.

“Nee, deze keer gaan we naar een gepaste plaats. De reden waarom ik zoveel thuis opneem is omdat ik de optredens dan zoveel beter vind. We zijn een paar dagen in de studio geweest en hebben er dingen gedaan gekregen waar ik heel blij mee ben. Wat ik nu zal doen, is alle nummers hier thuis opnemen op gitaar, en dan zal ik naar de studio gaan om daar uit te zoeken wie wat zal spelen. Er zijn nog altijd nummers waarvoor het kan zijn dat we een band samenstellen en zo de studio induiken.”

Zo begonnen we te praten over de titeltrack “Disciple”, en Damian zong de eerste paar regels voor me, zij het, zoals hij me uitlegde, in een andere toonaard. Zelfs terwijl ik daar zat te luisteren naar mijn eigen mini privé-concertje, kon ik de kwaliteit van Wilsons stem horen. “Het is echt een lied waarvan ik kan zeggen dat het over mijn kinderen gaat,” zei Damian. Overigens, zijn zoons zijn Louis van vijf en Sacha van vier.

Sommige muzikanten beschouwen hun uitgebrachte albums als hun kinderen maar Damian is heel duidelijk over het feit dat hij zijn albums nooit zou ruilen voor zijn kinderen.

“Dat moet gezegd zijn door iemand die geen kinderen heeft. Dit album is echt het soort album voor mijn kinderen en dat wil ik trouw blijven. Ik denk dat er nu zo ongeveer veertig nummers op het album staan, dus er zal nog veel moeten gewikt en gewogen worden. Ik heb ook nog geen idee wanneer het uitgebracht zal worden.”

Intussen doet Damian andere dingen, zoals in zee gaan met Adam Wakeman voor een ode aan Yes en misschien zelfs later ook met Adams grote broer Oliver. Er is dan ook nog het Glastonbury Abbey concert met Rick Wakeman later dit jaar en nog verscheidene andere concerten met orkest.

“Ik wil gewoon doen wat ik graag doe en niet vasthangen aan één show. Natuurlijk wil ik terug zware rock zingen, ik sta te springen om dat opnieuw te doen. Ik wil echt opnieuw een zwaar rockalbum maken, dat wil ik al een hele tijd doen. Ik zou het toch nog wel eens uit willen schreeuwen.”

Dit werd bevestigd toen ik vorige maand met Arjen Lucassen praatte over zijn meest recente albums waarop Damian enkele dingen heeft gedaan. Hij zei dat hij Damian aan bepaalde types van liedjes gebonden had, maar dat Damian het nog steeds wilde uitschreeuwen.

Damian Wilson heeft één van de meest flexibele stemmen ooit, en hij voelt zich even thuis als hij heavy metal zingt als wanneer hij een rustig en zacht nummer in een show brengt. Als je hem nog niet gehoord hebt, verwacht je maar aan pure verwennerij. Als je hem toch al gehoord hebt, dan weet je dat “Disciple” meer dan de moeite waard is om op te wachten.